ورناک

جایی برای خودم بودن

ورناک

بیخیال

همش با خودم میگم کاش آدم بیخیالی بودم، کاش هیچی برام مهم نبود.. ولی از آدمی که هزاران تیکه‌ی شکسته‌ی خودشو جمع کرده و با همه‌ی تیزی‌ها نگهشون داشته... فقط برای اینکه همچنان خودش باشه و به کسی آسیب نزنه، بیخیال بودن...

کسی که درونش نوری روشن بود
پنجشنبه ۳ مهر ۱۴۰۴
2:24
درحال بارگذاری..